Միքայէլ Էսաեան (1927-2012) Կիւլպէնկեանի թոռն էր։ Անոր մայրը՝ Ռիթա-Սիրվարդ Էսաեան, Կիւլպէնկեանի դուստրն էր որ ամուսնացած էր Գէորգ Լորիս Էսաեանի հետ։

Ըլլալով Գալուստ Կիւլպէնկեան Հիմնարկութեան նախկին հոգաբարձու, 1992-ին Էսաեան կ՚ընտրուի Հիմնարկութեան պատուոյ նախագահ։

Միքայէլ Էսաեան յաճախած է Հարօու դպրոցը (Լոնտոն) եւ ապա Պալիօլ Քոլէճ (Օքսֆորտ) ուրկէ ստացած է առաջին աստիճանի վկայական հասարակագիտական ուսմանց ոլորտի մէջ, որուն յաջորդած է մագիստրոսի կոչումը։ Հայաստանի Գիտությունների Ազգային Ակադեմիան անոր շնորհած է պատուաւոր դոկտորի կոչում:

1945-էն 1948 կը ծառայէ թագաւորական բանակին մէջ (Պաղեստին 1947-1948), որմէ ետք, 1951-1956 շրջանին ան կ՚աշխատի Իրաքի քարիւղի ընկերութեան մէջ՝ Լոնտոնի եւ Միջին Արեւելքի մէջ։ Վերադառնալով Լոնտոն, 1957-ին ան Middle Temple-ի ատեանին մաս կը կազմէ, եւ 1976-ին կը նշանակուի Թագուհիի Խորհուրդի անդամ։ 1983-ին կ՚ընտրուի Middle Temple-ի փաստաբան, եւ 1987-էն 1988 Ատեանի Գլխաւոր Խորհուրդի անդամ։

Միքայէլ Էսաեան ստացած է բազմաթիւ պատուոյ շքանշաններ՝ Փորթուկալի Վաստակի շքանշան (Հրամանատար), Կիլիկեան Իշխանի շքանշան (Լիբանան) եւ Հենրի Իշխանի Մեծ Խաչ շքանշան (Փորթուկալ):